Gwiazd na niebie jest więcej, niż ziaren piasku na wszystkich plażach Ziemi razem wziętych. Każda z nich może okazać się nieco inna, różnią się one bowiem masą, jasnością i wielkością. Dwa czynniki, które cechują te ciała niebieskie to jasność absolutna i typ widmowy.Wielkość Słońca pomimo naszego wyobrażenia, jako niewyobrażalnie ogromnego ciała niebieskiego jest ono stosunkowo niewielka. Porównanie rozmiarów innych obiektów najlepiej przedstawi poniższa animacja:
Pomimo ogromnych różnic w rozmiarach, nie różnią się one aż tak bardzo masą, przypuszczalnie są to 10 krotnie lżejsze, lub 6 krotnie cięższe obiekty. Związane jest to z gęstością poszczególnych gwiazd. Najmniejszymi z nich są tak zwane gwiazdy neutronowe. Ich średnica często nie przekracza 20 km, lecz są niewyobrażalnie gęste, a dzieje się tak w wyniku zapadającej się gwiazdy o dużej masie. Atomy helu zostają wtedy pod wpływem olbrzymiego ciśnienia przemienione w neutrony.
Charakterystyka
Jasność absolutna
Rzeczywistej jasności nie da się rozpoznać patrząc w niebo, gdyż różnice często wynikają z odległości od Ziemi. Naukowcy obliczają ich jasność, jaka by była w odległości 33 lat świetlnych od nas.
| NAJJAŚNIEJSZE GWIAZDY | |
| GWIAZDA | ODLEGŁOŚĆ OD ZIEMI (lata świetlne) |
| Słońce | 0,000015 |
| Syriusz A | 8,6 |
| Kanopus | 313 |
| alfa Centauri A | 4,3 |
| Arktur | 36 |
Typ widmowy
Światło gwiazdy można rozszczepić na kolory składowe. Różne gwiazdy mają różne typy widma, co pozwoliło na podzielenie ich na grupy: O, B, A, F, G, K, M.
| Klasa | Temperatura (°C) |
|---|---|
| O |
|
| B |
|
| A |
|
| F |
|
| G |
|
| K |
|
| M |
|
Rodzaje gwiazd:
Gwizdy ciągu głównego (typ słoneczny)
Podstawowy rodzaj gwiazdy. Źródłem energii jest przemiana energii w tlen. Najlepszym przykładem takiej gwiazdy jest nasze słońce.
Czerwone karły
Jest to rodzaj gwiazdy ciągu głównego o małej masie i stosunkowo niskiej temperaturze. Są dość powszechne, lecz trudno je zaobserwować z powodu małej jasności.
Brązowe karły
Gwiazdy o bardzo małej jasności i niskiej temperaturze (około 1000 °C). Są bardzo trudne do zauważenia, świecą w podczerwieni.
Białe karły
Niewielkie gwiazdy o dużej gęstości i temperaturze, powstały w wyniku zapadnięcia się większej gwiazdy po wyczerpaniu wodoru. Stygną bardzo powoli.
Czerwone olbrzymy (giganty)
Gwiazdy dużo większe od Słońca. Ich gęstość i temperatura są niższe, a ich paliwo wodorowe jest na wyczerpaniu.
Niebieskie nadolbrzymy (supergiganty)
Szybko ewoluujące gwiazdy o bardzo wysokiej temperaturze i gęstości. Często dochodzą do stadium wybuchu supernowej i czarnej dziury.
Cefeidy
Gwiazdy zmienne, ich jasność ulega zmianie raz na kilka dni lub kilka miesięcy. Są bardzo jasne i masywne.
Gwiazdy neutronowe
Do 3 razy bardziej masywne od słońca. Średnica około 20 km, są pozostałością po wybuchach supernowych, wysyłają silne impulsy radiowe związane z szybkim obrotem wokół swej osi i silnym polem magnetycznym.
Supernowe
Końcowy okres rozwoju dużych gwiazd związany z wielkim wybuchem w wyniku którego powstają pulsary, bądź czarne dziury. Po wybuchu powstaje widowiskowa mgławica.
Czarna dziura
Obiekt o bardzo małej średnicy kilku/ kilkunastu kilometrów. Ich gęstość jest tak wielka, że jest w stanie wchłonąć wielkie gwiazdy. Ich obecność można wykryć jedynie dzięki temu, że ich gęstość jest tak wielka, że pożera nawet światło.
Źródło: wiedza własna,
Atlas kosmosu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz